تطبیق لکه‌های پروتئینی در تصاویر الکتروفورز ژل دو بعدی بر پایه مدل‌های احتمالاتی

تطبیق لکه‌های پروتئینی در تصاویر الکتروفورز ژل دو بعدی (2DGE) یکی از فرآیندهای اصلی در تحلیل این تصاویر است. به‌دلیل چالش‌های موجود در تصاویر 2DGE همچون حضور نویز و آرتیفکت‌، تطبیق لکه‌های پروتئینی تحت نظارت کاربران انجام می‌گیرد که این نظارت موجب ایجاد خطای انسانی می‌گردد. ازاین‌رو در این تحقیق، الگوریتمی جدید و خودکار برای تطبیق لکه‌های پروتئینی، مبتنی بر مدل‌های احتمالاتی ارایه شده است. به‌دلیل پیچیدگی مدل احتمالاتی پیشنهادی، برای حل روابط آن روش بیز وردشی بکارگرفته شده است. عملکرد الگوریتم پیشنهادی به‌کمک معیارهایی آماری بر روی مجموعه تصاویر واقعی و مصنوعی تهیه‌شده در این تحقیق مورد ارزیابی قرار گرفته است. براین اساس، لکه‌های پروتئینی توسط الگوریتم پیشنهادی در تصاویر واقعی با خطای زاویه‌ای 05/0 رادیان و خطای نقطه‌ی پایانی 46/1 پیکسل و در تصاویر مصنوعی با خطای زاویه‌ای 13/0 رادیان و خطای نقطه‌ی پایانی 90/0 پیکسل تطبیق داده شده‌اند. این نتایج نشان‌دهنده دقت و کارآیی بالاتر و خطای تطبیق پایین‌تر الگوریتم پیشنهادی در مقایسه با دیگر روش‌های مورد بررسی می‌باشند.